Barış, yaşam hakkının sağlanması amacıyla silahların susması ve çatışmaların sona ermesi gerektiği bir olgu olarak belirlenmektedir. Örneğin, Heidelberg Enstitüsü ve BM Mülteciler Yüksek Komiserliği verilerine dayanarak yapılan bir analizde, dünya genelinde bir gün boyunca silahların sustuğunda meydana gelebilecek olumlu etkiler; ölümlerin, sakatlıkların ve zorunlu göçlerin engellenebilme ihtimalidir. Barışın bu formu, kalıcı yaşam alanlarının oluşturulmasının temelini sağlar.
Diğer bir boyut ise, eşitlik ve özgürlük odaklı bir barış anlayışıdır. Bu yaklaşım, bireylerin, kimlikleri üzerinden ayrımcılığa tabi olmadan haklarını kullanabilmesi ve toplumsal yaşamda farklılıkların kabul edilmesi gerektiğini öngörmektedir. Dolayısıyla, bu tür bir barışın inşası, bireylerin birlikte var olabilme kapasitesini artırmaktadır.
Türkiye özelinde, 100 yıllık Kürt meselesinin sona ermesi için sorumluluğumuz, hangi tutumları almak gerektiğini değerlendirmekten geçmektedir. 21. yüzyılın Türkiye'sinde, barış taleplerinin görünür hale gelmesi, çoğulcu bir demokrasinin sağlanmasına katkı sunacaktır. Örneğin, “Bu Suça Ortak Olmayacağız” ve “Barış ve Demokrasi Hepimiz İçin” metinleri, toplumsal barışa yönelik somut talepler içermektedir.
Bu bağlamda, barışın sadece bireyler arasında değil, toplumsal düzeyde de güçlendirilmesi gerekmektedir. Uzun vadeli bir barış inşa etmek için gereken adımlar, sosyal ve ekonomik eşitlik anlayışı ile bu vizyonu gerçekleştirme amacına yönelik mücadele edilmesini zorunlu kılmaktadır. Dolayısıyla, barışın sağlanabilmesi, ortak bir toplumsal irade geliştirilmesiyle mümkündür. Tüm toplum kesimlerinin, bu iradeyi inşa etme sorumluluğunu üstlenmesi, barış mücadelesinin başarısında kritik öneme sahiptir.
Diğer bir boyut ise, eşitlik ve özgürlük odaklı bir barış anlayışıdır. Bu yaklaşım, bireylerin, kimlikleri üzerinden ayrımcılığa tabi olmadan haklarını kullanabilmesi ve toplumsal yaşamda farklılıkların kabul edilmesi gerektiğini öngörmektedir. Dolayısıyla, bu tür bir barışın inşası, bireylerin birlikte var olabilme kapasitesini artırmaktadır.
Türkiye özelinde, 100 yıllık Kürt meselesinin sona ermesi için sorumluluğumuz, hangi tutumları almak gerektiğini değerlendirmekten geçmektedir. 21. yüzyılın Türkiye'sinde, barış taleplerinin görünür hale gelmesi, çoğulcu bir demokrasinin sağlanmasına katkı sunacaktır. Örneğin, “Bu Suça Ortak Olmayacağız” ve “Barış ve Demokrasi Hepimiz İçin” metinleri, toplumsal barışa yönelik somut talepler içermektedir.
Bu bağlamda, barışın sadece bireyler arasında değil, toplumsal düzeyde de güçlendirilmesi gerekmektedir. Uzun vadeli bir barış inşa etmek için gereken adımlar, sosyal ve ekonomik eşitlik anlayışı ile bu vizyonu gerçekleştirme amacına yönelik mücadele edilmesini zorunlu kılmaktadır. Dolayısıyla, barışın sağlanabilmesi, ortak bir toplumsal irade geliştirilmesiyle mümkündür. Tüm toplum kesimlerinin, bu iradeyi inşa etme sorumluluğunu üstlenmesi, barış mücadelesinin başarısında kritik öneme sahiptir.