2024 yılına girerken, Türkiye'deki cezaevlerinde 4,529 çocuk bulunuyor. Aralarında anneleriyle birlikte kalan 759 çocuk da yer alıyor. Kadın mahpuslar arasında 16,581 kişi mevcutken, bu kadınların 759’u 0-6 yaş arası çocuklarıyla birlikte cezaevinde yaşıyor. Bu durum, cezaevi sisteminin nasıl işlediği ve toplumda çocuklar ile kadınların haklarının nasıl göz ardı edildiğini gözler önüne seriyor. Foucault’nun eleştirileri çerçevesinde incelendiğinde, cezaevlerinin yalnızca cezalandırma değil, aynı zamanda toplumsal iktidarın bir yansıması olarak nasıl işlev gördüğü net bir şekilde ortaya çıkıyor. Çocukların ve annelerin yaşadığı zorluklar, insan hakları meselesi olarak acil bir gündem oluşturuyor. Türkiye'deki ceza infaz sisteminin mücadele ve değişim gerektiren karmaşıklıkları, bu hapishanelerdeki yaşam koşullarının iyileştirilmesi gerekliliğini bir kez daha vurguluyor. Çocuk seslerinin içinde kaybolduğu bu duvarların ardında, görünmez kılınan hayatların sesi duyulmayı bekliyor.